светить

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

све-тить

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

свети/ть, свечу, светишь несов. (сов. осветить )
nur sochmoq, nur sochib (yoritib) turmoq, yoritmoq; луна светит oy nur sochmoqda, oy jahonni yoritib turibdi; ◆ тускло ~ла свеча sham xira nur sochib turar edi;
2 yoritmoq ; nur tushirmoq; yorugʻ qilmoq; ◆ ~ть карманным фонариком choʻntak fonari bilan yoritmoq;
3 yiltillamoq, yaltiramoq, yaltirab koʻrinmoq; yarqiramoq;
4 перен. porlamoq, nur sochmoq; chaqnamoq ; ◆ её глаза мягко ~ли uning koʻzlari yoqimli porlar edi;
не светит прост. yoqmaydi, toʻgʻri kelmaydi; это дело мне не светит bu ish menga yoqmaydi.