aqlli

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

aql-li

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

L I
  1. Aqli raso; miyali. ◆ Aqlli bola. Aqlli yigit. Aqlli oʻzini ayblar, aqlsiz — doʻstini. Maqol . m ◆ Muallim oʻrta yashar, aqlli, yoshlarga mehribon kishi edi. Oybek, „Nur qidirib“ . ◆ Aqlli kishilarning sadagʻasi ketsang ham arziydi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Aql bilan vujudga kelgan; fahm-farosatdan, bilimdonlikdan dalolat beradigan. ◆ Aqlli tadbir. Aq/wu ish. v Uning [Davlatyorning] baʼzan loʻnda va aqlli gaplarini eshitganda, Elmurod huzur qilardi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Ziyrak, fahmli, hushyor (hayvon va qushlar haqida). ◆ Aqlli it. n Davraga eʼlonchi chiqib: -Hov, yaxshilar, hozir biz sahnada nomerlarni: aqlli otlar oʻyinini.. koʻrsatamiz,

dedi. T. Obidov, Yusufjon qiziq.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

OʻTIL

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

aqlli
умный, разумный; смышлёный, понятливый; ◆ ~ boʻlib qolmoq образумиться, поумнеть; ◆ ~ gap разг. умная речь; умный совет.