ashula
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
a-shu-la
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Yakka xonanda, guruh yoki xor ijro etadigan, kuy bastalangan (kuyga solingan) asar va uning ijrosi; qoʻshiq. ◆ Uzbek xalq ashulalari. Ashula ovozi eshitildi. yat Gulandom.. dutorni chertib, yengil, shoʻx ashulani boshladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Domla chapak chalibdi, ashulagaqoʻshilibdi. A. Qahhor, „Ming bir jon“ . ◆ Ichkaridan bolalarning ashulasibilan muzika eshitilardi. S. Zunnunova, „Koʻk chiroqlar“ .
- Eski ashula Eski gap, koʻp aytilgan gap. ◆ Bu gal [Hoji] Oʻzbek oyimnnng oʻsha eski ashulasini.. toʻzimsizlik bilan kutar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .�
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
OʻTIL