bolgʻa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bol-gʻa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Mix qoqish, narsalarni urish, tekislash, egish yoki bukish kabi ish-larda qoʻllanadigan, yogʻoch yoki temir dastali asbob.◆ Ostonada munkayib oʻtirgan chol yonboshiga qoʻyib olgan paqirdan qiyshiq-qingʻir mixlarni olib, bolgʻa bilan toʻgʻri-lardi. S. Ahmad, Jimjitlik.◆ Uning [Zamon-ning/ bir qoʻlida mushuk kallasiday kaltasop bolgʻa, bir qoʻlida temir pona. M. Ismoiliy, Fargʻona t.o.
2 tex. Metallarga, umuman narsalarga zarb bilan ishlov beradigan ogʻir mexanizm. ◆ Bir qoziqning yerga kirishi qiyin boʻldi, motorni boshqarayotgan yigit bolgʻani ancha yuqoridan tashladi. S. Yunusov, Kutilmagan xazina.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БОЛҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Qrim-tatarcha: çöküç
bolgʻa