buqa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bu-qa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Bichilmagan erkak qoramol.◆ Buqa shoxidan ilinar, Odam - tilidan. Maqol ◆ Har kuni bir nagʻma koʻrsatadigan buqamizdan xavotirlanib, poda oldiga ilgariroq chiqib turmoqchi boʻldim. "Yoshlik" ◆ Buqa, xuddi uyatchan kelinchakdek, yuvosh tortib, xonasiga kirib ketsa boʻladimi. "Mushtum"
Buqa boʻyin - boʻyni buqaning boʻynidek yoʻgʻon. ◆ Buqa boʻyin odam. ◆ Mehmonning biri aftini burishtirib olgan, buqa boʻyin odam edi. E. Usmonov, „Yolqin“ ◆ Buqa boʻyin, hoʻkiz qorin xumsalar! Chuchvarani xom sanaysiz. "Mushtum"
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БУҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bu-qa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. <ulL> — bir boʻlak yer; joy
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. kt. 1 Madrasalarda faqir yoki qalandarlar uchun belgilangan hujra.
2 Faqirona uy, kulba. Alqissa, araq-araq ter bosib, buqʼaga yetdim. "Mushtum".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БУҚЬА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
buqa
OʻTIL