chars
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chars
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I taql. s. Muz, oyna, chinni kabi narsalarning sinishidan chiqadigan to-vushlar haqida. ◆ Oyna chare etib sindi. Muz chars etib yorildi.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chars
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II 1 Shartaki, toʻrs, oʻjar; betga-chopar. Biydi momo hamon oʻsha-oʻila — ◆ chars, achchiqsoʻz kampirligicha qolaberdi. "Yoshlik" . ◆ Ammo uning chars feʼli qarz olmoqni yoqtir-maydi. N. Norqobilov, „Bekatdagi oquycha“ .
2 Asov, yovvoyi tabiat, hurkovuch (hay-vonlar, qushlar haqida). ◆ Aytib boʻlmaydi-da, baʼzi otlar chars, oʻrgatilmagan boʻladi, ustidan uloqtirib tashlashi mumkin. N. Aminov, „Yolgʻonchi farishtalar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧАРС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
chars I
1 резкий и прямой (о человеке);
2 норовистый, пугливый, не подпускающий к себе; дикого нрава; ◆ ~ ot норовистая лошадь; ◆ ~ bedana пугливая перепёлка.
chars II
звукоподражание треску; ◆ oyna ~ etib sindi стекло с треском лопнуло; стекло треснуло; ◆ ~-~ или ◆ ~-churs треск, трескотня; ◆ Bir tomonda ~-churs bilan gulxan yonadi... (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») В стороне, потрескивая, горит костёр.