chol

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

chol

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

CHOL 'qariya', 'moʻysafid'. Boyagi yogʻoch va bor— donlar orqasidan oltmish yoshlardagi bir ch o l arava minib chihdi (Abdulla Qahhor). Qadimgi turkiy tilda bu soʻz asli chal tarzida talaffuz qilingan boʻlib, 'oq-kulrang' maʼnosini anglatuvchi sifat boʻlgan (ДС, 137); keyinchalik bu belgi kishiga koʻchirilib, 'sochi oq' maʼnosini anglata boshlagan (chol kishi birikmasida xuddi shunday maʼnosi saqlangan); bora-bora sifat— lanmishsiz ishlatilish natijasida bu sifat otga koʻchgan va mustaqil holda ' qariya' maʼnosini anglata boshlagan (КРС, 838: chal I 1 'sedoy'. 2. 'starik'); oʻzbek tilida a unlisi â unlisiga almashgan: chal > châl.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Qari er kishi; qariya; keksa, moʻy-safid. ◆ Nuroniy chol. Donishmand chol. m ◆ Goʻyo ajin ketdi qari betidan, Yashargandek boʻldi, tetiklandi chol. H. Olimjon . ◆ Boyagi yogʻoch va bordonlar orqasidan oltmish yoshlardagi bir chol arava minib chiqdi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Cholni koʻrib, bobom dema! Taniy olmay adashgan, yanglishgan kishiga aytiladigan ibora.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ЧОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

chol
старик; ◆ ~-kampir или ◆  ~u kampir старик и старуха; ◆ ~ni koʻrib, bobom dema погов. увидев старика, не называй его «мой дед» (говорится когда кто-л. принимает по ошибке кого-что-л. за кого-л. другого или что-л. другое).