dush
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
dush
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
{fr. douche < doucher — suv qu-vuri; suv sepish
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yuvinish yoki davolanish uchun suvni mayda teshiklardan yomgʻirday yogʻdirib beradigan qurilma. ◆ Dush ostida yuvinmoq. Vrach unga oʻn dush buyurdi. m ◆ Jim-jitlik.. Faqat u yer-bu yerda iistb turgan dushshrning shovumashi eshitiladi. M. Xay-rullayev, „Tilla marjoy“ .
2 Shunday qurilma oʻrnatilgan xona. ◆ Dushga kirmoq. m ◆ U dushga tushib, yuvinib chiqdi-da, ustidagi kiyimlarini oʻzgartir-di. Oydin, „Hikoyalar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ДУШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.