epitet
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
e-pi-tet
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
| yun. epitheton — qoʻshilgan, ilova qilingan
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ad. Narsa, voqea, hodisa va sh.k. ning sifat-fazilatlarini yaqqol, jonli tasvirlash yoki tasvirli qilib koʻrsatish uchun ularning nomiga qoʻshib ishlatiladigan sifatlovchi soʻz. ◆ Ayovsiz qoralov, fosh etish kuchiga ega boʻlgan "maz-lumkush" epiteti avtorning obʼyektga nis-batan keskin.. pozitsiyasini juda ravshan ifodalaydi. "OʻTA" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЭПИТЕТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.