gʻadab

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻa-dab

Etimologiyasi

a. o^if — qahr, jahl, zarda; no-rozilik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

kam qoʻll. Koyuvchi, tanbehli muo-mala. ◆ Bu erkakcharoq gʻadabga Oyxon teska-ri qarab oʻtirgancha iljayib qoʻydi. A. Muxtor, „Kumush tola“ .

Gʻadabga olmoq ayn. gʻadablamoq. ◆ Boshda yumshoq supurgi boʻlgan boy, akangning ahvoli-ni bir ogʻiz soʻramay, gʻadabga olishini koʻr-dingmi?\. Nuʼmon va A . Shorahmedov, Ota.

Antonimlari

ҒАДАБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻadab:
◆ ~ qilmoq 1) = gʻazab qilmoq (см. gʻazab); 2) терзать.