gapirishmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ga-pi-rish-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Gapirmoqfl. birg. n. ◆ Usmonjon ovqatdan keyin onasi ketidan uyga kirdi-yu, ancha gapirishib qoldi. S. Zun-nunova, „Gulxan“ .
2 Biror masalada oʻzaro bitishmoq, ke-lishmoq. ◆ Men u bshshn gʻisht toʻgʻrisida gapirishib qoʻydim.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ГАПИРИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
gapirishmoq
взаимн. и совм. от gapirmoq
1 разговаривать, говорить (с кем-л. или между собой); беседовать; ular bir-biri bilan gapirishmaydi они не разговаривают друг с другом;
2 вести переговоры, договариваться; men u bilan gapirishib qoʻydim я с ним уже договорился.