guv

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

guv

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

taql. s. Shiddatli harakat, yonish natijasida chiqadigan boʻgʻiqtovush. ◆ Kostyum yana bitmabdi. Avvaliga shu jumlani eshitib, quruq oʻtinday guv etib yonib ketdim. S. Abduqahhor, „Sanamay sakkiz dema“ . ◆ Hamma guv etib kulib yubordi. ~2. Karomatov, „Oltin qum“ . ◆ Xirmonni oʻrab olgan olomon birdan guv etib shov-shuv koʻtardi. O. Yoqubov, „Er bo-shiga ish tushea“ .

Antonimlari

ГУВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

guv:
◆ ~etib yonmoq вспыхнуть; дружно загореться или запылать; ◆ ~-~yonmoq сильно, дружно гореть; ◆ Olomon~-~ qaynaydi (Ойбек, «О. в. шабадалар») Толпа гудит.