harakatchan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-ra-kat-chan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tez harakat qiladigan, tez qimirlaydigan, serharakat. ◆ Harakat-chan hujayralar (biol.). Harakatchan bola. n ◆ "Vasya" deganda, bu yigitning kelishgan va harakatchan qomati odam,trning koʻz oldiga kelibturadi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 Sergʻayrat, ishchan. ◆ Muhiddin Qoriyoqu-bov irodali, harakatchan, xushchaqchaq, ajo-yib ovozli sanʼatkor edi. T. Obgʻshov, „Yusuf-jon qiziq“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАРАКАТЧАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
harakatchan
1 способный двигаться, подвижный; ◆ tananing ~ suyaklari подвижные кости тела;
2 расторопный, подвижный, подвижной; энергичный; ◆ ~ yigitcha расторопный, энергичный паренёк.