harb

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

harb

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

a. حَرْب — urush, jang

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

esk. kt.

Urush, jang. ◆ Jahon koʻz tutdi bu qudrat-li harbga, Gʻalaba bilan biz borardik Gʻarb-ga. Uygun . ◆ Harb ilmida hamma yoʻl bekil-ganda, jangchi uchun oʻlimdan boshqa chora qolmagandagina, oʻzini-oʻzi halok qiladi, deyiladi. S. Ahmad, „Hukm“ .
Harb olishmoq Biri ikkinchisiga hamla qilmoq, olishmoq; tortishmoq. \Nabijon\ Xoʻrillatib, serqatiq mastavani ichishga tutindi. Lekin mastava ichayaptimi, zahar ichayaptimi — ◆ farq qilmas, xayolida hamon oʻsha rais bilan harb olishar edi. F. Nas-riddinov, „Ota oʻgʻli“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҲАРБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

harb
уст. война; сражение, битва; ◆ maydoni ~ поле сражения, поле битвы, поле боя, поле брани.