Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

harf

Aytilishi

Etimologiyasi

a. حَرْف – tovushning yozuvdagi shakli; undosh tovush; soʻz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tovush (fone-ma)ning yozma nutq uchun qabul qilingan shakli, belgisi. Har bir tovush (fonema), odatda, bir belgi bilan ifodalanadi. Mac., a, b, k, u harflari. Baʼzi fonemalargina, maʼlum talab, sababga koʻra, birdan ortiq belgi bilan ifodalanadi.

Bosh harf Kichik harfdan hajmi yoki shakli va hajmi bilan farqlanuvchi harf-lar. Mac., A harfi shakli va hajmi bilan kichik a harfidan, V harfi faqat hajmi bilan kichik v harfidan farqlanadi. Kichik harf Imlo qoidalariga koʻra bosh harf yoziladigan hollardan boshqa har qanday holatda ishlatiladigan harf. Harf tanimoq Harflarni biladigan, oʻqiydigan boʻlmoq. ◆ Odamlar harf tanib, sal-pal oʻqiy-digan boʻlgandan keyin, Oʻrmonjon pravleniye oldiga hamma brigada va zveno boshliqlari-ni oʻqishga majbur qilish masalasini qoʻydi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

Sinonimlari

Antonimlari

ҲАРФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

harf
буква; // буквенный; ◆ bosh ~ заглавная буква, прописная буква; ◆ mayda ~ строчная буква; ◆ ~ bilan belgilash буквенное обозначение; ◆ ~ termoq набирать, производить набор (типографский); ◆ ~ teruvchi наборщик; ◆ ~ tanimoq разбирать буквы, уметь читать.

Turkcha (tr)