hez
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
hez
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. u-.* — nomussiz; xotinchalish
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Jinsiy quvvati zaif erkak. ◆ Qip-yalangʻoch boʻlib yotib berdi-ku! Oʻzing hez boʻlgach, menda nima gunoh! Haqini toʻla [dedi fohishaxona egasi]. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Oʻzi udda qi-lolmay, ketidan xotinlarday fisqu fasod qilib yuradigan sendaqa hezlardan oʻsha bego-nayaxshi. O. Yoqubov, „Izlayman“ .
2 ayn. hezalak 2. ◆ Uyushganim yoʻq, y-y-yoʻq, hez, doridan quy-chi! A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲЕЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.