hiqichoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

hi-qi-choq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Diafragmaning tortishib qisqarishi natijasida nafas yoʻlidan toʻ-satdan, gʻayriixtiyoriy chiqadigan tovush va shu jarayonning oʻzi (qorin boʻshligʻi-ning baʼzi kasalliklarida va bosh yoki orqa miya shikastlanganda roʻy beradi). Ma-dorsiz odam ovoz chiqarib yigʻlamas ekan.

Uning yigʻisi borib-borib, hiqichoqqa aylan-di. N. Fozilov, Qush — qanoti bilan.
Hiqichoq tutmoq Hiqichoq holati yuz bermoq. Bogʻlangan qoʻlim bilan ogʻzimni pana qila-qila, nonni tushirdim. Birdan hi-qichoq tutib qoldi. H. Nazir, Yonar daryo. ◆ Erining poyma-poy aljirashidan koʻra tin-may hiqichoq tutib hiqillashi uning gʻashi-ga tegmoqda edi. S. Abduqahhor, „Sanamay sakkiz dema“ .

hi-hi taql. s. Gʻayritabiiy kulgida chiqadigan tovushni bildiradi. Radio qoʻshin-larimiz Kiyevni tashlab chiqqani haqida xabar berdi. Bu odam, hammadan oldinda, ho-vuchini qulogʻiga qoʻyib tinglamoqda edi, birdan baland ovoz bilan: -Obbo! Hi-hi..dedi. A. Qahhor, Hi-hi. "Yengiltak", deb soʻkindi Saidgʻozi ichida. Boʻlmasa, qalamning uchi sinsa ham hi-hi-himi!.. S. Anorboyev, Oqsoy.


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҲИҚИЧОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

hiqichoq
икота; ◆ ~ tutdi напала икота.