homiy
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ho-miy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. himoya qiluvchi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1. Qoʻllab-quvvatlab, tarafini oluvchi; yordam beruvchi, himoya kiluvchi shaxs. ◆ Shariat homiysi. Millat homiysi. ◆ Islomxoʻja yurtning boylari, puldorlari.. oʻrtasida kundan-kunga obroʻ qozonib, ularning homiysiga aylana bordi. J. Sharipov, „Xorazm.“ ◆ Mirzo Ulugʻbek.. birgina ilmning emas, balki sanʼatning ham homiysi edi. K. Yashin, „Hamza.“ ◆ Uchastkaning qahramonini eshakka oʻtqazib, kecha kelgan oʻgʻri-bezorilar homiysini mansabga koʻtaribsiz. A. Muxtor, „Tugʻilish.“ ,
2. iqt. Biron tadbir yoki faoliyatni amalga oshirishda moliyaviy yordam koʻrsatuvchi, moliyaviy jihatdan qoʻllab-quvvatlovchi jismoniy yoki yuridik shaxs.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲОМИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
homiy
покровитель, защитник; заступник; ◆ ~ boʻlmoq покровительствовать, быть покровителем, защищать, заступаться; ◆ ~ bermoq фольк. помогать, поддерживать; ◆ Kanizlar qoʻltigʻidan ~ berib, otdan tushirib olmoqchi boʻldi («Алпомиш») Рабыни, взяв её под руки, хотели помочь ей слезть с лошади.