hovuz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ho-vuz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Arabchadan — suv toʻplangan joy, chuqurlik; basseyn; suv idishi.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Suv saqlash uchun xizmat qiladigan, maxsus qazilgan chuqurlik. ◆ Chuqur hovuz. Sayoz hovuz. Hovuz kovlamoq. Hovuz suvi. ◆ Majnuntolning qurib tushgan shoxlari hovuz boʻyida ivirsib yotar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ ◆ Agarda sardoba ichini yana ham chuqurlashtirib hovuz qilinsa, bu yerda doimo suv boʻladi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ ◆ Bogʻning har burchagida oʻzga bir latofat; ariqlarda suv kumushlanadi, maysalardan uqa tutgan hovuz, suv bilan emas, nur bilan toʻlgan kabi jimir-jimir mavjlanadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“
2 maxs. Uy shipiga ishlanadigan chuqur naqsh-bezak.
- Hovuzdan hoʻplam Juda oz, arzimagan darajada. ◆ Muxtorning sandigʻidagi oltinlar oldida Bekning chervonlari hovuzdan hoʻplam, xolos. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲОВУЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
hovuz (koʻplik hovuzlar)
- Inglizcha: pond