ishchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ish-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Mehnat bilan shugʻullanuvchi, oʻz kuchi bilan hayot kechiruvchi shaxs; mehnatchi. ◆ Shu yoʻsin ariq qazila boshlandi. Pekin ishchi koʻp, oziq-ovqat yoʻq edi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon “ ◆ Biz — ishchimiz, meh-natchimiz, Biz ham inson oʻgʻlimiz. Hamza .
2. Korxonalarda jismoniy mehnat qiluvchi (ishlovchi) shaxs; moddiy boylik yaratuvchi ijtimoiy guruh vakili. ◆ Zavod ishchisi. Qurilish ishchisi. Temir yoʻl ishchisi. ◆ Ishga qabul qilishda sinab koʻrish — ishchi yoki xizmatchining unga topshirilayotgan ishga muvofiqligini tekshirib koʻrishdir. Gazeta ◆ Eszozli oʻquvchim (balki paxtakor, ehtimol, ishchisan, balki ziyoli). A. Sher .

Antonimlari

ИШЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Uygʻurcha: ئىشلەمچى

Ruscha _ru

ishchi
1 рабочий; ◆ Selmash zavodining ~si рабочий завода Сельмаш; ◆ ~lar sinfi рабочий класс; ◆ ~ kiyimi рабочий костюм;
2 работник.