isteʼdod
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
is-teʼ-dod
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[ arab. - tayyorgarlik, tayyorlik; moyillik; qobiliyat ]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Nihoyatda zoʻr ijodiy qobiliyat; layoqat. ◆ Shoirlik isteʼdodi. Isteʼdod egalari. ◆ Bilasiz, butun isteʼdodini xalq uchun sarflagan ulugʻ odamlar oʻzlarini grajdanin deb ataganlar. P. Qodirov, „Uch ildiz“ . ◆ Har kimsa oʻz isteʼdodiga qarab oʻzidan keyin biror iz qoldirib ketishi kerak. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Isteʼdodli bola har qanday oilada dunyoga kelishi mumkin, lekin undagi isteʼdodning namoyon boʻlishi.. "Tafakkur" .
2 Isteʼdod egasi. ◆ Isteʼdod — jamiyatning intellektual mulki. "Tafakkur" . ◆ Asr boshida adabiyot sahnasiga chiqqan adiblarimiz katta isteʼdodlar edilar. Gazetadan . ◆ Isteʼdodlarni ham xalq oʻzi yetkazib beradi, talantlar xalq ichidan yetishib chiqadi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИСТЕЪДОД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.