jiyan
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ji-yan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Aka-ukalarning, opa-singil-larning farzandi (togʻaga, amakiga, xola-ga, ammaga nisbatan). ◆ Fotima Elmurodga sinfdosh bir ayolning jiyani boʻlib, amma-sining oldiga bot-bot kelib turardi. Shuxrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Zokirjon jiyani kuyib bergan choyni kichik-kichik hoʻplab ichdi. N. Aminov, „Tillo tabassumlar“ .
2 Oʻzidan kichik yaqin kishilarga mu-rojaat shakli. ◆ -Chakkon joʻnaylik, jiyan-lar, - dedi Olimov. H. Nazir, „Soʻnmas chaq-mokdar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЖИЯН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.