juftlamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

juft-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bir-biriga yaqin qoʻy-moq, sherigi bilan yonma-yon qoʻymoq; juft-juft qilmoq. ◆ Kalishlarni juftlamoq. n ◆ Zamira qoʻlini oldiga yigʻib, oyoqlarini juftlab, omonatgina oʻtirar, yoʻl yurib kel-gani, maroqli kutish va qandaydir hayajon yuzini choʻgʻday qizartirgandi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Ogʻiz juftlamoq Gapirishga shay boʻlmoq, tayyor boʻlmoq. ◆ Buhaqda soldatlarga bir nima demoqchi boʻlib, ogʻiz juftlagan edim, gum-burlab snaryad e'puidu. A. Ubaydullayev, „Qonli izdan“ . ◆ Men javob qaytarishga ogʻiz juftlagan edim, Shohida ogʻzimdagi soʻzimni yulib oldi. M. Jabborov, „Sevinch yoshlari“ .

Antonimlari

ЖУФТЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

juftlamoq
1 спаривать;
2 сочетать; ◆ qofiyani ~ рифмовать; ◆ 

• boshini ~ женить (кого-л.); 25 yoshida boshini juftladilar женили его, когда ему было 25 лет; ◆ ogʻizni soʻzga ~ собираться что-то сказать.