kelgusi

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

kel-gu-si

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 ayn. kelasi. ◆ Kelgusi yil. Kelgusi hafta. n ◆ Robiya xola kelgusi dam olish kuni ularni oʻz bogʻiga taklif qildi. N. Safarov, „Tanlangan asarlar“ .

2 ayn. kelajak. ◆ Sizlar kelgusida mada-niyatli, bilimdon kishilar boʻlasiz. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Choʻlni hozirgi holga keltir-guncha biz chekkan mashaqqatlarni kelgusi avlodimiz tasavvur ham qilolmaydi. Sh. Rashidov, „Yangi yer haqida soʻz“ .

3 kam qoʻll. Keyingi, navbatdagi. ◆ Ular.. uch-toʻrt qadam yuriillari bilan, soya yana ol-dinga oʻtib ketar, kelgusi simyogʻochgacha yaqin-lashgan sayin orqaga chekinar edi. Oʻ. Hoshimov, „Kdlbingga quloq sol“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

КЕЛГУСИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

kelgusi
будущность; будущее, грядущее; // будущий, грядущий; ◆ yaqin ~da в ближайшем будущем; ◆ ~ zamon уст. грам. будущее время; ◆ ~ haftada на будущей неделе.