keli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ke-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shv. Oʻgʻir. ◆ Xotin joʻxorini tuyib boʻldi, uni kelidan togʻorachaga solayotib doʻngʻilladi: — Havasga anor yeydi deysiz, shekilli. A. Qahhor, „Anor“ . ◆ Adolat oʻgʻirdastani kelidan oldi-da, Qamchiga darvoza oldidagi aravani koʻrsatdi. Gʻ. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Xoldon momo ana shu maysalarni keliga soldi. T. Murod, „Ot kishnagan oqshom“ .

Antonimlari

КЕЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

keli
обл. большая деревянная ступа (для толчения зерна и т. п.); ◆ ~ dasta (или ◆  ~ sopi) пест.