keskir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
kes-kir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yaxshi kesadigan, tigʻi oʻtkir. ◆ Sargʻish suyak sopli keskir pichoq uning koʻz oʻngidan oʻtdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Osting-da yuz alvon oʻynaydi oting, Belingda yarqi-rar keskir poʻlating. "Alpomish" .
2 koʻchma. Shu belgiga nisbatni bildiradi; oʻtkir. ◆ Utkir koʻzi mushtumzoʻrning bagʻ-rin sancharday, Keskir soʻzi sinfiy koʻrning qalbin yancharday. Mirtemir . ◆ Yigitlarning qarashi keskir, Qaytaradi qilich damin ham. M. Ali, „Gumbazdagi nur“ .
joyini oʻzgartirish ning keskir
birlik | koʻplik | |
---|---|---|
Bosh kelishik | keskir | keskirlar |
Qaratqich kelishigi | keskirning | keskirlarning |
Joʻnalish kelishigi | keskirga | keskirlarga |
Tushum kelishigi | keskirni | keskirlarni |
O‘rin-payt kelishigi | keskirda | keskirlarda |
Chiqish kelishigi | keskirdan | keskirlardan |
Vosita kelishigi | keskirla | keskirlarla |
Antonimlari[tahrirlash]
КЕСКИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
keskir (koʻplik keskirlar)