koʻlmak

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

koʻl-mak

Etimologiyasi

KOʻLMAK ' yogʻin-sochindan toʻplanib qolgan suv'. Har hadamda xalhob boʻlib yotgan koʻlmaklar yerga singib, arihlardagi loyhalar tina boshladi (Hakim Nazir). Bu soʻz asli qadimgi turkiy tildagi ' suv toʻplan—' maʼnosini anglatgan köl— feʼlidan (ЭСТЯ, III, 69) —mä qoʻshimchasi bilan yasalgan otga kichraytirish maʼnosini ifodalovchi —k qoʻshimchasini qoʻshib qosil qilingan, oʻzbek tilida ö unlisinin^ yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: (köl— + mä = kölmä) + k = kölmäk > kolmäk.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Chuqur joyga toʻplanib qol-gan yomgʻir suvi, halqob suv. ◆ Kun isib ketdi. Har qadamda halqob boʻlib yotgan koʻlmaklar yerga singib, ariqlardagi loyqalar tina bosh-ladi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ Koʻlmak suvlar ustida chivinlar galasi uymalashmoq-da. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .

Antonimlari

КЎЛМАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

koʻlmak
лужица, маленькая лужа; ◆ ~ suv застойная вода.