maʼdan
(ma'dandan yoʻnaltirildi)
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
maʼ-dan
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. — kon, yer osti boy-
liklari; metall] esk. 1 ayn. mineral I, II. ◆ Nodir maʼdanlar. yaya ◆ Sut maʼdan moddalarga ham boy masallsh boʻlib, tarkibida kaliy, fosfat va boshqalar bor. K. Mahmudov, „Oʻzbek tansiq taomlari“ .
2 ayn. metall. ◆ Jilo berar maʼdanga zoʻr usta tokar.. Gʻayratiy .
3 ayn. ruda. ◆ Bir olim togʻqazib, maʼdanlar izlar, Biri tilsim ochib, yerdan topar kon. S. Abdulla .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАЪДАН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.