magar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ma-gar
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. — ammo, lekin; shekilli] bogʻl. esk. kt.
1 Soʻroq, taajjub, tasdiq bildiradi. ◆ Magar istiqbol shu ekan, kelin, biz ham kiraylik, qizning tilini, dilini, tilak-istaklarini bilaylik. M. Ismoiliy, „Fargona t“ .
2 Faqat, yolgʻiz. ◆ Shahar xalqining har bir tabaqasi deyarli Musulmonqul dakkisini yeb kelgan, magar ulamo xalqi undan juda rozi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
3 ayn. agar. ◆ Subh chogʻida magar, chiqqanda yorim toʻlgʻanib, Gul yoqasin chok etar, bulbulda afgʻon koʻzgʻalur. Habibiy .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАГАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.