mansub
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
man-sub
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. مَنْسُوب – tegishli; aloqador;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Qarashli, tegishli, taallukli, oid, kiradigan. ◆ Umurtqalilar sinfiga mansub jonivor. Galogenlarga mansub element. Yuqori tabaqaga mansub odam, ◆ Devonbegilar avlodiga mansub boʻlgan.. Shernazarboy Islomxoʻjani ich-ichidan yomon koʻrar, azaldan adovati bor edi. J. Sharipov, „Xorazm.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАНСУБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
mansub
книжн. относящийся, принадлежащий (к чему-л.); ◆ ~ boʻlmoq относиться, принадлежать (к чему-л.).