marjon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mar-jon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. tjU._^>
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Suv ostidagi qoyalarga buta shaklida toʻda-toʻda boʻlib yopi-shib olib, qoʻzgʻalmay yashovchi dengiz joni-vori.
2 Shu jonivorlarning ohakli skelet qoldiqlari (munchoq va b. bezak buyumlari yasash uchun ishlatiladi).
3 Munchoq va sh. k. ni ipga tizib yasalgan, boʻyinga taqiladigan bezak buyumi; taqin-choq. ◆ Boʻynida shoda-shoda marjon.
4 koʻchma Narsani marjonga, marjon qatoriga nisbatlab ifodalaydi; marjon-dek. ◆ Rang kirib qolgan jiyda marjonlari gulga oʻxshab tovlanadi. S. Zunnunova, „Goʻdak hidi“ . ◆ Bir mahal qarasam, koʻzlarida marjon yoshlari oqib, onam tepamda turardi. P. Ni-shonov, „Ota oʻgʻli“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАРЖОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.