meʼyor
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
meʼ-yor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. - oʻlcham, asosiy oʻlchov; andoza
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Rasmiylashtirilgan, umum tomo-nidan qabul qilingan, hamma tomonidan majburiy deb hisoblangan, qonun hukmiga kirgan tartib-qoida. ◆ Huquq meʼyorlari. Ax-loq meʼyorlari.
2 Biror narsa, ish va sh. k. ning miqdor, daraja jihatdan talabdagi, belgili oʻlchami. ◆ Har narsa ham oʻz meʼyorida yaxshi. Meʼyorini bilmoq. Bir meʼyorda ishlamoq. vt Bizda dehqonchilikning.. bir kunga kesilgan ish meʼ-yori bor. A. Qodiriy, „Obid ketmon“ . ◆ Tabiat oʻzi usta dehqon. Meʼyori bilan danak tashla-gan, meʼyori bilan urugʻ sochgan. S. Anorboyev, „Yoʻlda yoʻldosh boʻlganlar“ . ◆ Lekin ana shumehr-oqibat meʼyorida boʻlmogʻi kerak. Bu ishda meʼ-yorni unutish yomon oqibatlarga olib kelishi muqarrar. Gazetadan .
3 Ana shu meʼyorni belgilovchi asos-koʻrsatkichlar. ◆ Baho qoʻyish meʼyorlari.
4 s.t. kam qoʻll. Chek-chegara. ◆ Bu adadsiz choʻl edi, Sira meʼyori yoʻq edi. "Bahrom va Gu-landom" .
- Bir meʼyorda Bir xilda, bir tarzda. ◆ Kuyosh kundan-kun bir meʼyorda isib borardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Bundan tashqari, dumba qoʻy tanasidagi haroratni bir meʼyorda saqlashga yordam beradi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МЕЪЁР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.