miskin
miskin
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
mis-kin
Aytilishi
Etimologiyasi
arab. – bechora; baxtsiz;
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1. Faqirlikdan ogʻir ahvolga tushib qolgan, ahvoli tang, bechorahol odam. ◆ [Bugʻrohoji:] Hademay elga qahatchilik boʻlgʻay.. faqir va miskinlar it, eshak goʻshtini yegaylar. M. Osim, „Oʻtror.“
2. Mungli, tushkun, hazin. ◆ Otang boyoqish charchab, boʻlganicha boʻldi, — dedi ona miskin tovush bilan. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Ota, oʻgʻil dillari miskin, Unsiz suhbat qurishar edi. Safo Ochil.
3. Maqom uslubi va shakllarida yaratilgan turkumli kuy va ashula yoʻllari.
Sinonimlari
Antonimlari
МИСКИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ruscha ru
miskin
1 бедный, нуждающийся; нищий; бесприютный;
2 жалкий; жалобный; ◆ Sen burilgin menday ~ holiga («Алпомиш») Обрати внимание на моё жалкое положение; ◆ ~ tovush жалобный голос;
3 название одной из грустных народных мелодий.
miskin