mone

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

mo-ne

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

[a. — man etuvchi, toʻsiq

boʻluvchi; toʻsiq, fob] Toʻsqinlik, qarshilik qiluvchi, man etuvchi narsa yoki shaxs. ◆ Oʻzi-dan ikki mahalla narida boʻlgan hozirgi masjid imomatiga taiin qilmoqchi boʻlgan edi-lar. Bunga ham mone chiqdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

Mone boʻlmoq Toʻsiq boʻlmoq, toʻsqinlik qilmoq. ◆ Lekin arzimagan bir narsa mone boʻladi-yu, ish pishib yetganda buzshshdi. N. Safarov, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Fotimaning paxta bilan toʻlib-toshgan etagi oʻz xayoli-ni davom ettirishiga mone boʻldi. S. Ayniy, „Kullar“ .


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

МОНЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

mone
воспрещающий, препятствующий; ◆ ~ boʻlmoq препятствовать, тормозить.