muazzin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-az-zin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fa. — namozga chaqiruv-chi, azon aytuvchi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
din. Masjidsa azon ay-tib, namozga chaqiruvchi shaxs; soʻfi. ◆ Haz-pam minbardan tushib, betiga fotiha tort-gandan keyin, masjid muazzini bilan dar-vozaning yoniga borib turdi. M. Muhammad-jonov, „Turmush urinishlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУАЗЗИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.