nafar
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
na-far
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
[a. — bir necha kishi; bir kishi]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
numerativ s. (faqat shaxs-kishi bildiruvchi suz bilan) Adad. ◆ Yoniga toʻrt nafar yasovul olib, Sultonali yoʻlga tushdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Amaldor mahram Yodgorni zindondan chiqardi, zindon-bon unga toʻrt nafar qurolli sarbozni soqchi qilib berdi. S. Ayniy, „Doxunda“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НАФАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.