oʻqituvchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-qi-tuv-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻqitmoq fl. sfdsh. ◆ Qa-dimiy yozuvlarni oʻqituvchi kishi.
2 Fan, tarbiya asoslaridan birini oʻqi-tadigan, dare beradigan kishi; muallim. ◆ Adabiyot oʻqituvchisi. Geografiya oʻqituvchi-si. Universitet oʻqituvchisi. v ◆ Oqkoʻlga oʻxshagan uzoq qiimoqlarga oʻqituvchi yetish-masedi. P. Qodirov, „Qora koʻzlar“ . ◆ Jismoniy tarbiya oʻqituvchisi unga "sendan yaxshi sport-chi chiqadi", degan. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҚИТУВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
oʻqituvchi
Ruscha ru
oʻqituvchi
1 и. д. л. от oʻqitmoq;
2 учитель; преподаватель; ◆ qishloq oʻqituvchilari сельские учителя; ◆ institut oʻqituvchisi преподаватель института; ◆ oʻqituvchilar instituti учительский институт.