obraz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ob-raz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\r. obraz — yuz, yonoq; tasvir, tim-sol; ikona
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Badiiy asarlarda yaratilgan tip, xarakter. ◆ Oybek oʻzining "Navoiy, "Qut-lugʻ qon" romanlarida ne-ne usta firibgar, makkorlar obrazini yaratgan. Shukrullo, „Saylanma“ . ◆ Sahnada Zebiniso obrazi Gulba-hor talqinida yanada oʻzgacha jonlanganini koʻrdim. "Saodat" .
2 Sanʼatning oʻziga xos bir kategoriya-si: sanʼatkorning voqelik haqidagi tasav-vurining aniq his etiladigan bir tarzda gavdalanishi. ◆ Badiiy obraz. Shoir obrazlar orqali tafakkur etadi. m ◆ Botir aka sher oʻqiganda, obrazga kirib ketardi. "Yoshlik" .
3 Maʼlum narsa yoki holatning ifodasi. ◆ Tazod talabiga koʻra, bir-biriga qarama-qarshi tuiluncha yoki obraz bir-birini pad etishi lozim. "UTA" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОБРАЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.