ozoda

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-zo-da

Etimologiyasi

OZODA Bu tojikcha sifat 'toza', 'kir-chiri yoʻq' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 284; OʻTIL, I, 525).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

\f. ijlyf — erkin, hur; gʻam-tashvishdan holi; saxovatli

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ifloslan-magan, kir tegmagan, kirlanmagan; toza, pokiza. /◆ Xotinlar] Eski, lekin ozodagina koʻrpa yopilgan sandal atrofiga tiqilishib, sekin-sekin suhbatlashishardi. S. Zunnunova, „Gulxan“ .

2 Supurib-sidirilgan, toza. ◆ Uy maxsus mehmonlar kutiladigandek ozoda va sarishta. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Yashsh ufqqa tutashgan toʻppa-toʻgʻri va nihoyatda ozoda tosh yoʻl. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

3 Oʻzini va oʻziga qarashli hamma narsani toza tutadigan, tozalikka rioya qiladigan;

saranjom-sarishta. ◆ Ozoda xotin. Sogʻ yuray desang, ozoda boʻl. Maqol .

4 Ozoda (xotin-qizlar ismi).

Antonimlari

ОЗОДА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ozoda
1 чистый, опрятный; // чисто, опрятно; ◆ ozoda uy чистая (опрятная) комната; ◆ uyni ozoda tutmoq содержать комнату в чистоте;
2 чистоплотный, аккуратный; // чисто, аккуратно; ◆ ozoda odam чистоплотный человек; ◆ ozoda kiyinmoq аккуратно (опрятно) одеваться;
3 Азада (имя собств. женское).