qabila
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qa-bi-la
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. d L , a — avlod, nasl; urugʻ
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Urugʻ-aymoq, bir ota-onadan tarqagan bir necha guruh uyushmasi, etnik birlik. ◆ Turk qabilalari. v ..shaman va majusiy qabi-lalari koʻp obidalarni yer bilan yakson qil-ganliklarini ustozdan suhbatda eshitgan edi. Mirmuhsin, Meʼmor. ◆ Tarixiy maʼlu-motlarga qaraganda, bu yerdagi qabilalar Amerikaga yevropaliklar borishidan ancha ilgari kartoshka ekib, hosil olishgan. "Fan va turmush" .
2 Nasl-nasab jihatidan bir xil boʻlgan kishilar toifasi, guruhi. Xoʻjalar qabshsh jihatidan toʻrtga boʻlinardilar. S. Ayniy, Esdaliklar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАБИЛА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.