qatra
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qat-ra
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. ʼ— tomchi, zarra; tomiz-gʻi (dori)
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Suyuqlikning zarralari tor-tishuvi natijasida sharcha shaklini olgan alohida kichik boʻlagi; tomchi. ◆ Bir qatra suv. Qatra qoldirmay ichmoq. Oz-ozdan oʻrganib, dono boʻlur, Qatradan koʻpayib, daryo boʻlur. Maqol . ■■ U ohu koʻzlar.. Anbar hidli qat-ralar toʻkdi, Yuzda qolib billurin izlar, Chamanlarga olmoslar choʻkdi. M. Shayxzoda. ◆ Xirurg stakandan choy hoʻplar, uning pesho-nasida mayda ter qatralari yiltirar edi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .
2 koʻchma Oz miqdor, ozgina, jinday. ◆ Qatra ham uni yoʻq ekan, oldimga yarim stakan qatiq qoʻydi. O. Husanov, „Choʻlda“ . ◆ Ey dunyoyi bevafo!.. Qahringdan hammaning bagʻ-ri qon, koʻngli parishon. Shu yigitdan bir qatra baxtni oldingmi ? Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Unda nuqul salobat bilan qahra-monlik qaynaydi-yu, nazokatdan qatra yoʻq. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАТРА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
OʻTIL
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: damla