qaygʻuli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qay-gʻu-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Qaygʻu-alam chekayotgan. ◆ Qaygʻuli kishi, n ◆ Unsin sevikli va qaygʻuli yagona doʻsti.. boʻlgan akasini quchoqlab, qonli yarasiga yuzini, koʻzini surib yota berdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Qaygʻu-alamga ega; qaygʻuga soladigan; musibatli, alamli; gʻamgin, maʼyus. ◆ Qaygʻuli kunlar. n ◆ Nega qaygʻuli koʻrinasan, Oftob? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Bugungi qaygʻuli hodisa uni bu uyga ertaroq keltirib qoʻydi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Sanʼatkorni yaqindan bilgan yoki tomoshalarini koʻrgan kishi bu qaygʻuli xabarga aslo ishongisi kelmasdi. T. Obidov, „Yusufjon qiziq“ .

Antonimlari

ҚАЙҒУЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

qaygʻuli

Ruscha _ru

qaygʻuli
1 горестный; печальный, скорбный; скорбящий; ◆ qaygʻuli sukunat скорбное молчание; ◆ qaygʻuli xabar печальное известие;
2 озабоченный, обеспокоенный; ◆ qaygʻuli koʻz озабоченный взгляд.