qizgʻish
[tahrirlash]
qizgʻish I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qiz-gʻish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
QIZGʻISH ' qizilga yaqin rangdagi1. Ufq q i z -gʻ i sh tusga kirib, tong yorishardi (Sharof Rashidov). Bu soʻz qadimgi turkiy tilda ' qizil tus ol-' maʼnosini
anglatgan qïz— feʼlidan (ДС, 450) —gʻu qoʻshimchasi bilan yasalgan sifatga (ДС, 450) eski oʻzbek tilida 'biroz' maʼnösini ifodalovchi —sh qoʻshimchasini qoʻ-shib hosil qilingan; keyinchalik u unlisi ï unlisiga almashgan, soʻngra ï unlilarining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: (qïz— + gʻu = qïzgʻu) + sh = qïzgʻush > qïzgʻïsh > qizgʻish. _
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Qizilga moyil, qizilga yaqin rangdagi; qizgʻimtir. ◆ Qizgʻish tosh. Qizgʻish yaproqlar. sht Ufq qizgʻish tusga kirib, tong yorishardi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Kuz oʻrmonning yuvilgan, toza sargʻish-qizgʻish oltinini yolqinlatdi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
qizgʻish II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qiz-gʻish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ayn. qizqush.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИЗҒИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.