qoʻyin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qoʻ-yin

Etimologiyasi

QOʻYIN 'koʻkrak bilan uni yopib turgan kiyim oraligʻi'. Boʻtaboy hoʻynidigi gazetalarni olib, otboharga berdi (Abdulla Qahhor). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli ' badanning koʻkrak bilan kiyim oraligʻi' maʼnosini anglattan qoy otiga (ДС, 45: qoy 'pazuxa, grud') kpch —

raitirish maʼnosini ifodalovchi -(u)_n qoʻshimchasini 'qoʻyin^SIL '^ZSH,NGaN '^AS' ^453):

dayeq bu suzning ikkinchi boʻgʻinidagi u unlisi ï unli-siga almashtirib ham ishlatilgan (ДС, 453); oʻzbek ti-l^a ï unlisining qatgiqlik belgisi yoʻqolgan: qoy + un - qoiun > qoiïn > qoyin.

aʼzos^'^Oʻ^ylchp^{aMNING yeLKZA}?^{N barm}°Q uchigacha boʻlgan bi_{r k} oʻ/in T^{NCHP 6iLON Q}°^ra Ahmodning turkiy tilla uyam , °^RHasaga *^aiiR9i (Oybek). Qadimgi “UIAai maʼnoni anglatgan bu ot qo:l tarzida talaffuz qilingan (ДС, 454: qo:l 'ruxa' qo:lïchaq ' ruchonka', qo:llugʻ 'imeyushiy ruki')

^{choʻziqlik be}™ qoʻyin gʻ i g a suqib ichkaridan chiqdi (Sayid Axmal)

otTsGLG™ ^{,am sh}™"^{y m}""°™ „GGaGu

ot asli qoltuq tarzida talaffuz qilingan (Devon III

363. qoltuqlandï); qadimgi turkiy tildayoq bu soʻâ

qoltïq shaklida qam talaffuz qilingan (DS 454) • Mahmud Koshgʻariy _{bu soʻzni maxsus izohla}^_n'    /

Harflari bilan yozilgan soʻzning ikkinchi boʻginila

(D^^GG ^KT^a77?^CHI ^^{RaKaT beLGISN}

tyapupYa \ Ayemak, bu suzni qoʻl oti va tiq feʼlidan tarkib topgan deb oʻylash haqiqatga toʻgʻri ^lmT_i

Asli bu qushma soʻzning ikkinchi qismi tu- feʼliga

<a name="bookmark27"></a>ÄGTds^    tG.⁶

tutashgan yeri' maʼnosini anglatgani ayon boʻladi Ke-inroq suz oxiridagi gʻ undoshi q undoshiga, u unlisi ï

<a name="bookmark28"></a>—^IÄ-“ ₊qoʻyin,” qoʻyin

Qoltuq > qoltïq > qoltiq.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
(3-sh. birl. - qoʻyni) 1 Koʻkrak va uni yopib turgan kiyim orasidagi joy. Daftarlarini qoʻyniga soldi. Koʻyniga tiq-di. Koʻynida noni borning qorni toʻq. Maqol. n Boʻtaboy qoʻynidagi gazetalarni olib, otboqarga berdi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari. Usta Olim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Qoʻynidan maktublar-ni chiqarib, bittasini qutidorga uzatdi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.

Qoʻyin daftari Choʻntakda olib yurish uchun moʻljallangan kichkina yozuv daftari; choʻntak daftar, yon daftar. ◆ Shoir shoshib, yoni-dan qoʻyin daftari bilan qalam chiqardi. A. Qahhor, Kartina. Qoʻyin choʻntak Kiyim-ning koʻkrak ustidagi ichki tomoniga ti-kilgan choʻntak, koʻkrak choʻntak. ◆ Rayhonbibi nikoh qogʻozini olib, qoʻyin choʻntagiga suqdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 koʻchma Quchoq, ogʻush. Tabiat qoʻynida yayramoq. Ona qoʻyniga kirmoq. n Anzirat xolaning qoʻynida yotgan bola toʻsatdan qichqirib yubordi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari. Botirali derazadan sakrab chi-qib, bogʻqoʻyniga omwidu. H. Gʻulom, Mashʼal. Normat blindaj tepasiga chiqib, zulmat qoʻyniga qaradi, diqqat bilan quloq soldi. I. Rahim, Chin muhabbat.

Qoʻynini puch yongʻoqqa toʻldirmoq q. yongʻoq.

Antonimlari

ҚЎЙИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

qoʻyin

• Turkcha: koyun
• Inglizcha: sheep

Ruscha _ru

qoʻyin
[[[qoʻyni]]]
1 пазуха; u kitobii qoʻyniga soldi он положил (сунул) книгу за пазуху; ◆ qoʻyin choʻntak внутренний нагрудный карман; ◆ qoʻyin daftarcha записная книжка, блокнот; ◆ qoʻyinni puch yongʻoqqa toʻldirmoq см. puch; qoʻynidan toʻkilsa, qoʻnjiga погов. если высыплется из-за пазухи, попадёт в голенище; соотв. свои люди - сочтёмся; birovning qoʻyniga qoʻl solmoq пытаться выведать чью-либо тайну;
2 перен. объятие, лоно; tabiat qoʻynida на лоне природы.