roʻmol

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

roʻ-mol

Etimologiyasi

ROʻMOL Bu ot 'yuz' maʼnosini anglatadigan roʻ oti bilan (ТжРС, 331) 'bisotdagi narsadar' maʼnosini anglatadigan arabcha mol otidan (АРС, 774) tuzilgan boʻlib, ТжРСda asosiy shakli deb roʻymol taʼkidpangan (331). Bu ot 'ayollar boshiga oʻraydigan buyum' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, b I, 631)^
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. + a. JL.jj — l.m. yuzga tu-tilgan mato: sochiq; roʻmol(cha)

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Ayollar boshiga oʻraydigan, odatda, toʻrtburchak shakldagi mato. ◆ Doka roʻmol. Shohi roʻmol. Er-xo-tinning urishi, doka roʻmolning qurishi. Ma-qol . m ◆ Xotin boshidagi jun roʻmolini oldida, bir-ikki qoqib, yana oʻradi. M. Ismoi-liy, „Fargʻona t“ . o. ◆ [Anvar:]Javobaytibket, Raʼno! -Ha, shunday! — dedi Raʼno gul yonida roʻmolini toʻgʻrilab, — Endi sizning oldingiz-ga chiqmayman. A. Qodyriy, Mehrobdan chayon.

2 Umuman, shunday mato, parcha. Uning [ Toshmatning] ◆ boshi dbka bilan oʻralgan, chap qoʻli roʻmol bilan yelkasiga osib qoʻyilgan edi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

</a>*07 Sbs.

Antonimlari

РЎМОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Turkcha: başörtü

Ruscha _ru

roʻmol
платок; ◆ doka roʻmol платок из белой кисеи; ◆ shol roʻmol шаль; ◆ gʻijim roʻmol шёлковый вязаный платок.