ruchka
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ruch-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
r. ruchka — qoʻlcha; dasta, dastak, tirgak
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yogʻoch yoki plastmassadan qilingan, bir uchiga pero yoki ichiga rang bilan toʻldirilgan sterjen oʻrnatiladigan choʻzinchoq tutqich — yozuv quroli. ◆ Abdurazzoq ruchkani siyohga botirib, hafsala bilan, xuddi surat chizayotgandek qilib imzo chekdi. S. Ahmad, „Saylanma“ . ◆ Shirinxon stolga surilib, siyoh-donga tirogʻlik turgan ruchkalardan birini oldi. S. Zunnunova, „Olov“ . ◆ Hozir yozuv-chizuvni sharikli ruchkasiz tasavvur qilib boʻlmaydi. "Fan va turmush" .
2 s. t. Dasta. ◆ Eshik ruchkasi. Deraza ruch-kasi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РУЧКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
ruchka
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: tükenmez kalem
OʻTIL