sabo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-bo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. *Ll^, - sharqiy shamol; yoshlik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Ertalabki mayin, yoqimli shamol, bod, tong shabadasi. ◆ Sabo, arzimni yetkur, mohi tobon bir kelib ketsun, Tamomi husn elining shohi sulton bir kelib ketsun. Hamza . ◆ Tushda koʻr-dim dilbarimni, ey sabo, uygʻotmagil, Olma bir dam vasl shavqin, qoʻy, meni qoʻzgʻatmagil. E. Vohidov . ◆ Yalpizlarning salqin hidin kel-tirar sabo.. M. Shayxzoda .
2 s. t. Saboh. ◆ Gar jondan sevmasam, har shomu sabo Yoʻlingga intizor boqarmi koʻzim ? Shuhrat .
- Bodi sabo Tong shamoli. ◆ U endi shaffof osmonga, anvoyi gullarga entikib boqmas, bodi sabo lazzatini, ayol muhabbatini his etmas.. edi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . Subhi sabo Erta tong. ◆ Koʻcha poylab har subhi sabo Alla-narsa tuyar xayoling. R. Parfi .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САБО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.