sayd

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

sayd

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

[a. - ov qilish, tutish; shi-

kor; ovlanadigan qushlar, ilvasin] esk. Ov qilingan narsa: oʻlja. ◆ Naylayin, sayd oʻldi xoling donasiga jon qushi. S. Abdulla . ◆ Uning sevgisi dom qoʻygan ovchiday oʻz saydini koʻz-lab, bir tosh bilan ikki oʻljani qoʻlga ki-ritmoqchi. U. Ismoilov, „Saylanma“ .

Sayd qilmoq 1) ov qilmoq, tutmoq; 2) koʻchma maftun qilmoq, band etmoq. ◆ Bir ta-bassum birla sayd etding koʻngilni avvalo, Oxiri nozu tagʻofil boʻldi ish, ey dilrabo. Habibiy .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

САЙД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

sayd
уст. книжн.
1 охота, ловля;
2 дичь; добыча; ◆ sayding qoʻyaber, sayyod, sayyora ekan mendek (Фурќат) отпусти свою добычу, ловец, ей так же негде преклонить голову, как и мне.