shimol

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-mol

Etimologiyasi

Arabchadan شَمَال — shimol; shimoliy shamol; chap, chap tomon.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Dunyoning toʻrt tomonidan biri — janubga qarama-qarshi boʻlgan tomon. ◆ Kompas strelkasi shimolni koʻrsatib turipti. shya Kechagina shimol oʻlkasida Yurgan chogʻi esiga tushdi. Yo. Mirzo . ◆ Ot shimolga qarab burildi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

2 Maʼlum bir joy yoki hududning ayni shu tomondagi qismi. ◆ Fargʻonaning shimoli.

Afrikaning shimolida. m ◆ Koʻk gumbaziga xuddi nayzaday sanchilgan shimol tomondagi togʻ choʻqqisi ustida bir parcha qora bulut suzib yuribdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

3 Yer sharining shimoliy qutbiga yaqin, sovuq mintaqadagi joylar, oʻlkalar. ◆ Shamol-dan tez uchgan poyezdlar ham to Shimolga yet-guncha ketadi holdan. H. Olimjon .

Sinonimlari

terskay.

Antonimlari

ШИМОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Turkmancha: demirgazyk
• Tofacha: ӄараӈғаары
• Turkcha: kuzey
• Yoqutcha: хоту

Ruscha _ru

shimol
1 север; // северный; ◆ Toshkentning shimolida 1) к северу от Ташкента; 2) в северной части Ташкента; ◆ shimol tomon северная сторона;
2 геогр. Север; Shimol xalqlari народы Севера; ◆ 

• shimol yogʻdusi северное сияние.