shuur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
shu-ur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – anglash, sezish, fahmlash; kechinma, his-tuygʻu; aql, idrok;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. Ong, tushuncha. ◆ Shoirlarda zehn va shuur oʻtkir, xayol dengizi esa teran boʻladi. A. Xakimov, „Ilon izidan.“ ◆ Mayli, oʻtmish oʻn yil menga Shuur berdi, ong berdi. Gʻ. Gʻulom. ◆ Mening shuurim esa ziddiyatlar osmonida kezar. S. Azimov, „Kamalak.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ШУУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
shuur